Rozdział 15

Chcesz być na bieżąco -------->KLIK<-----------

Komentarz mile widziany :)

Razem z Dymitrem zeszłam na dół. Byłam strasznie  zdenerwowana, bo nie wiedziałam  jak mnie przyjmą. Szłam pierwsza, a za mną mój mentor tylko i wyłącznie chociaż czułam do niego coś więcej. Cały czas myślałam o tym co się stało na górze. 

-Rose to jest moja rodzina. 

-Cześć-powiedziałam, a Dymitr przetłumaczył to na rosyjski dodał coś jeszcze czego nie zrozumiałam..

-Co im powiedziałeś? 

-Że jesteś moją uczennicą i tak dalej. 

-Da się z nimi dogadać po angielsku? 

-Tak. Pogadaj z nimi a ja za chwilę przyjadę. 

-Dobrze. 

Gdy Dymitr wrócił właśnie rozmawiałam z jego młodszym bratem, o tym jaki był za nim wyjechał do szkoły. 

- Rose idziemy na trening. 

-Co? Trening nawet w Rosji?! Dymitr proszę ....

-Nie Rose. Chodź- złapał mnie za nadgarstek i wyprowadził na dwór 

-Gdzie idziemy? 

- Tam gdzie Ci mówiłam 

- A trening? 

-Będzie później. 

- Powiedz coś więcej. 

-Na razie nie mogę.

-Dlaczego przyspieszyłeś? 

-Bo jesteśmy spóźnieni. 

-Ale...-przez resztę drogi się nie odzywałam 

Zapukaliśmy do drzwi. Otworzył nam starszy pan. Pierwszy odezwał się Dymitr. 

-Witaj Marku. Czy Oksana jest w domu? 

-Tak-weszliśmy do środka. 

-Witaj Rose. 

-Skąd pani zna moje imię? 

-Powiedział mi o tobie strażnik Bielikow. Po za tym nosisz pocałunek cienia. 

- No właśnie co to jest? 

- Zostałaś połączona więzią prawda? 

- Tak z moją najlepszą przyjaciółkę Lissą. I...?

--Ona sprowadziła Cię ze świata zmarłych. 

-Nie rozumiem...

-Pamiętasz co Ci powiedziałem na górze? -spytał Dymitr

-Tak

-Nie mogłaś przeżyć tego wypadku. Lissa cię wtedy uzdrowiła Byłem przy tym i widziałem Cię.

- Co?! -zwróciłam się do Dymitra a potem do Oksany

-Skąd pani wie tyle o tym? 

-Bo posiadam Moc Ducha i jestem połączona więzią z Markiem

-Czyli Mark posiada Pocałunek Cienia? 

-Tak

-Opowiesz mi coś więcej o Mocy Ducha i Pocałunku Cienia ?

-Dobrze

Oksana opowiedziała mi o wszystkim co dotyczyło jej mocy, a Mark o Pocałunku Cienia, Podziękowałam i wyszłam z Dymitrem na dwór. 

-Nie wiedziałam, ze byłeś przy tym.

-Wtedy Cię jeszcze nie znałem. Wykonywałem swoja pracę.Byłem początkującym strażnikiem. 

-Może zmienimy temat. Mieliśmy mieć trening. 

-Ach tak. Na czym skończyliśmy.?

-Na chwytach. Dałeś mi srebrny sztylet w rękę-uśmiechnęłam się. 

-Dobra. Daj mi godzinę. Zorganizuje sprzęt i spotkamy sie na tej polanie. Teraz idź do domu. 

-Dobrze strażniku Bielikow. 

---------------------------------------------------------------

Wreszcie się zebrałam i napisałam kolejny rozdział. Przepraszam, że taki krótki ale nie mam czasu pisać. Szkoła. Nie bójcie się rozdziały dalej się będą pojawiać. Enjoy!